Pomoc psychologiczno - pedagogiczna
„Nauka to podróż, która trwa przez całe życie.
Dla otwartych umysłów świat jest pełen pytań,
na które warto poznać odpowiedzi”/Jim Stovall/
W naszej szkole pedagogiem specjalnym jest Pani Magdalena Rak
Godziny pracy pedagoga specjalnego:
Magdalena Rak - pedagog specjalny – zmiany od 21.10.2024r.
poniedziałek
wtorek
środa
czwartek
piątek
1
7.30-8.15
2
8.00-9.05
godzina dostępności
Pedagog specjalny
8.30-9.00 zajęcia indywidualne z uczniem
Pedagog specjalny
Pedagog specjalny
8.30-9.00
zajęcia indywidualne z uczniem
Pedagog
specjalny3
9.10-9.55
Pedagog specjalny
Pedagog specjalny
Pedagog specjalny
Pedagog specjalny
Pedagog specjalny
ZKK4
10.00-10.45
Pedagog specjalny
5
11.00-11.45
Pedagog specjalny
Pedagog
specjalny7
12.50-13.35
Pedagog
specjalny 13.00-14.00
Bajkoterapia
0a i 0b (13.00-13.30)Do zadań pedagoga specjalnego określonych w rozporządzeniu należy m. in.
- współpraca z nauczycielami, wychowawcami grup wychowawczych lub innymi specjalistami, rodzicami oraz uczniami w:
- rekomendowaniu dyrektorowi szkoły lub placówki do realizacji działań w zakresie zapewnienia aktywnego i pełnego uczestnictwa uczniów w życiu szkoły i placówki oraz dostępności, o której mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami ,
- prowadzeniu badań i działań diagnostycznych związanych z rozpoznawaniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły i placówki,
- rozwiązywaniu problemów dydaktycznych i wychowawczych uczniów,
- określaniu niezbędnych do nauki warunków, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, w tym wykorzystujących technologie informacyjno-komunikacyjne, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia;
- współpraca z zespołem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 71b ust. 7 pkt 2 ustawy, w zakresie opracowania i realizacji indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym zapewnienia mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
- wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:
- rozpoznawaniu przyczyn niepowodzeń edukacyjnych uczniów lub trudności w ich funkcjonowaniu, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły lub placówki,
- udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej w bezpośredniej pracy z uczniem,
- dostosowaniu sposobów i metod pracy do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz jego możliwości psychofizycznych,
- doborze metod, form kształcenia i środków dydaktycznych do potrzeb uczniów;
- udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom, rodzicom uczniów i nauczycielom;
- współpraca, w zależności od potrzeb, z innymi podmiotami, o których mowa w § 5 ust. 3 oraz w § 6;
- przedstawianie radzie pedagogicznej propozycji w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli szkoły lub placówki w zakresie zadań określonych w pkt 1–5.
Uzależnienie od komputera i Internetu – zagrożenie cywilizacyjne XXI wieku
Uzależnienie od komputera jest bardzo często bagatelizowane i tłumaczone przez wiele osób jako „rzecz oczywista w dzisiejszych czasach” . Wraz z postępem technologicznym
i możliwościami, jakie daje komputer, trudno wyobrazić sobie życie bez dostępu do sieci czy elektroniki. Niestety, granica pomiędzy normalnością i „zdrowym” trybem korzystania
z urządzeń elektronicznych, a nadmiarowością, jest bardzo cienka i łatwi ją przekroczyć. Podobnie jak z innymi uzależnieniami, powrót do normalności wymaga skorzystania ze wsparcia, a przede wszystkim reagowanie przez osoby dorosłe, a w szczególności przez rodziców. Jak wynika z badań, obserwacji i zdarzeń, najwięcej niewłaściwych zachowań w sieci pojawia się podczas pobytu uczniów w domu, po zajęciach szkolnych, w czasie ferii o dni wolnych, czyli w czasie, kiedy dzieci i młodzież mają więcej wolnego czasu dla siebie.Uzależnienie od komputera – przyczyny i objawy
Bardzo łatwo wskazać przyczyny uzależnienia od Internetu oraz gier komputerowych. Osoba uzależniona przy komputerze spędza wiele godzin dziennie (np. gry komputerowe, komunikatory, czaty, przeglądanie Internetu), stopniowo tracąc poczucie czasu i zaniedbując codzienne obowiązki, a nawet higienę osobistą.
Najpopularniejsze objawy uzależnienia od komputera i Internetu to m.in.:
- brak poczucia czasu,
- nagła i niekorzystna zmiana w zachowaniu dziecka,
- pogorszone samopoczucie,
- zaburzenia lękowe,
- agresja słowna, fizyczna;
- nadmierne pobudzenie,
- bezsenność,
- tiki nerwowe,
- zaburzenia mowy,
- odseparowanie społeczne,
- niższe wyniki w nauce,
- drastyczne zmiany w wyglądzie.
Czym grozi uzależnienie od komputera i Internetu?
Uzależnienie od komputera niesie w sobie poważne konsekwencje, np.:
- pogorszenie stanu zdrowia –psychicznego i fizycznego,
- zaniedbywanie życia osobistego i rodzinnego,
- zaniedbywanie codziennych obowiązków (rodzina, szkoła, praca),
- odseparowanie od kontaktów społecznych,
- pogarszający się wzrok,
- przykurcze i zanik mięśni,
- bladość na twarzy, cienie pod oczami, załzawione oczy,
- apatia i zniechęcenie.
Rodzicu, jeżeli zaobserwowałeś podobne objawy u swojego dziecka ZAREAGUJ, zgłoś się o pomoc lub poradę do psychologa, pedagoga szkolnego, pedagoga specjalnego.
Pedagog specjalny – Magdalena Rak (na podstawie artykułu Serdeczne Centrum Psychoterapii)
Zdjęcia można przenosić jedynie do innych grup w tej samej galerii. Ta galeria jest inna, zatem nie możesz przenieść tu zdjęcia.
LOGOPEDA
„Logopedia na wesoło” –
kreatywne ćwiczenia logopedyczne
Zajęcia logopedyczne wcale nie muszą być nudne. Wystarczy troszkę dobrych chęci oraz wykorzystanie przedmiotów codziennego użytku. Ważna natomiast jest systematyczność ćwiczeń – ok. 10-15 minut dziennie codziennie J Ważne, aby wspierać dziecko i zachęcać do wspólnej zabawy.
Oto kilka sprawdzonych propozycji:
https://www.youtube.com/watch?v=WaY-RDjS9Kg
https://www.youtube.com/watch?v=6nQUkK2Ekes
https://www.youtube.com/watch?v=GbbM1Eouy-Y
https://www.youtube.com/watch?v=y_knmoT79Vk
https://www.youtube.com/watch?v=iZbLwWWJQ1w
https://www.youtube.com/watch?v=BUCX2cJ2avo
https://www.youtube.com/watch?v=Lod1r88h61I
https://www.youtube.com/watch?v=CA5fc6e-eZw
Ćwiczenia artykulacyjne można urozmaicać takimi kartami ze zwierzątkami…
Można też zagrać w grę logopedyczną…
Na podstawie poniższych kart możemy różnicować i utrwalać wyrazy z zakresu np. głosek szumiących i syczących…
Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej zabawy, w trakcie której można usprawniać narządy artykulacyjne i dążyć do prawidłowej artykulacji głosek.
Ćwiczenia i zabawy do pracy w domu z dzieckiem, które ma trudności w płynnym mówieniu
Rodzice muszą pamiętać o zachowaniu zdrowego podejście do sytuacji. Przede wszystkim nigdy nie można unosić głosu na dziecko i zwracać mu w nieprzyjemny sposób uwagę w kwestiach dotyczących problemu z jego mową. Takie zachowania jedynie potęgują objawy jąkania. Natomiast wprowadzenie, np. ćwiczeń logopedycznych w formie zabaw i gier jedynie może uatrakcyjnić spędzanie czasu wolnego.
Jeśli twoje dziecko ma problem z jąkaniem się postaraj się z nim powtarzać wyrazy lub zdania ćwicząc kolejno nacisk na łagodny start, wydłużanie wypowiedzi, wielokrotnym powtarzaniu, stosowaniu ćwiczeń relaksacyjnych zmniejszających napięcie mięśni. Poniżej krótkie filmiki ze wskazówkami do ćwiczeń.
- Kontrola oddechu https://www.youtube.com/watch?v=saBlZr7JW2M
- Wydłużanie fazy wydechowej https://www.youtube.com/watch?v=sz88CAbymdM
- Ćwiczenia - wydłużenie samogłosek https://www.youtube.com/watch?v=VSSeA2r-WfQ
- Wydłużanie sylab https://www.youtube.com/watch?v=TIoC6uS0nsc
- Mówienie szeptem https://www.youtube.com/watch?v=oOttYG808cs
- Śpiew i recytacja https://www.youtube.com/watch?v=6TPymt08F_s
Wierszyki i piosenki logopedyczne - propozycje do ćwiczeń z dziećmi.
Dzisiaj propozycje śmiesznych wierszyków logopedycznych, które pozwolą na uatrakcyjnienie ćwiczeń oraz utrwalanie prawidłowej wymowy wywoływanych głosek. Ogromny wybór różnych, ciekawych propozycji wierszyków i rymowanek logopedycznych można znaleźć na stronie: https://docplayer.pl/4704473-Wierszyki-logopedyczne.html
Przed rozpoczęciem ćwiczeń zawsze warto pamiętać o właściwym przygotowaniu zarządów artykulacyjnych (np. w poniższy sposób).
Przykładowe wierszyki logopedyczne:
Zabawa artykulacyjna - wiersz: Ko, ko, ko, kwa, kwa, kwa kto mój język zna? E. Stadtmuller
Rodzic czyta dziecku wiersz, zachęcając je wcześniej do aktywnego uzupełniania jego treści.Jestem mały poliglota,
bo rozumiem psa i kota,
ptasi język także znam,
zaraz udowodnię wam.Kotek miskę mleka miał.
Pyszne było - miauknął:
.....................................
Piesek też by pewnie chciał.
Szczeka głośno:
.............................. .
Małej myszce ser się śni.
Piszczy cicho
...............................
Kurka zniosła jajek sto
Gdacze o tym:
.............................
Kaczka śliczne piórka ma.
Kwacze dumnie
... ......... ......
Nad jeziorem żabek tłum
kumka sobie
....... ....... ........
Jak to dobrze kumie, kumie,
że ktoś po żabiemu umie.Ćwiczenia pomocne w terapii rotacyzmu – c.d.
Kolejne etapy wywoływania głoski.
Głoska [r] w grupach spółgłoskowych -pr, -br.
Połączenia -pr, -br w sylabach i logatomach.
Powtórz co usłyszysz.
pra, pro, pre, pru, pry bra, bro, bre, bru, bry
apra, apro, apre, apru, apry abra, abro, abre, abru, abry
epra, epro, epre, epru, epry ebra, ebro, ebre, ebru, ebry
upra, upro, upre, upru, upry ubra, ubro, ubre, ubru, ubry
ypra, ypro, ypre, ypru, ypry ybra, ybro, ybre, ybru, ybry
Ćwiczenia grup spółgłoskowych -pr, -br w nagłosie wyrazu (pralka, brokat)
Ćwiczenia grup spółgłoskowych -pr, -br w śródgłosie wyrazu (zaproszenie, kobra).
Połączenia -pr, -br w zwrotach dwuwyrazowych (prosta brama).
Połączenia -pr, -br w zdaniach (Bronka brała prysznic. Ubranie pierze się w pralce.).
Głoska [r] w grupie spółgłoskowej -kr.
Ćwiczenia połączenie -kr w sylabach i logatomach.
Powtórz usłyszaną sylabę
kra, kro, kre, kru, kry
akra, akro, akre, akru, akry
okra, okro, okre, okru, okry
ekra, ekro, ekre, ekru, ekry
ukra, ukro, ukre, ukru, ukry
ykra, ykro, ykre, ykru, ykr
Ćwiczenia połączenia -kr, w nagłosie wyrazu (krawat, kropki).
Grupa spółgłoskowa -kr w śródgłosie wyrazu (stokrotka, ekran).
Połączenia –kr w zwrotach dwuwyrazowych (krótka kreska, odkręcony kran).
Połączenia -kr w zdaniach (Krysia pojechała do Krakowa. Krowa skubie mokrą trawę).
Głoska [r] w grupach spółgłoskowych -fr, -wr.
Połączenia -fr, -wr w sylabach i logatomach
Powtórz usłyszaną sylabę
fra, fro, fre, fru, fry wra, wro, wre, wru, wry
afra, afro, afre, afru, afry awra, awro, awre, awru, awry
ofra, ofro, ofre, ofru, ofry owra, owro, owre, owru, owry
efra, efro, efre, efru, efry ewra, ewro, ewre, ewru, ewry
ufra, ufro, ufre, ufru, ufry uwra, uwro, uwre, uwru, uwry
yfra, yfro, yfre, yfru, yfry ywra, ywro, ywre, ywru, ywry
Połączenia -fr, -wr w nagłosie wyrazu (frytki, wrona).
Połączenia -fr, -wr w śródgłosie wyrazu (gofry, skowronek).
Połączenia -fr, -wr w zwrotach dwuwyrazowych (fruwający wróbelek, wywrócone kufry).
Połączenia -fr, -wr w zdaniach (Franek jeździ na wrotkach. Wróbelek fruwa nad łąką).
Ćwiczenia utrwalające głoskę [r] (jeżeli głoska się pojawi, jeżeli nie to wracamy i powtarzamy etap I, II, III, IV, aż do wywołania głoski)
Głoska [r] w sylabach.
Powtórz usłyszana sylabę.
ra, ro, re, ru, ry
ara, aro, are, aru, ary
ora, oro, ore, oru, ory
era, ero, ere, eru, ery
ura, uro, ure, uru, ury
yra, yro, yre, yru, yry
ar, or, er, ur, yr
Głoska [r] w wyrazach w nagłosie (rak, rynna).
Głoska [r] w wyrazach w śródgłosie (wtorek, farby).
Głoska [r] w wyrazach w wygłosie ( bar, żar, cukier).
Wyrazy, w których głoska [r] występuje dwukrotnie (rura, traktor).
Głoska [r] w zwrotach dwuwyrazowych (czerwone truskawki, czarna wrona).
Głoska [r] w zdaniach (Ogrodnik kupił grabie. Herbem Warszawy jest syrena)
Głoska [r] w piosenkach, wierszach, historyjkach, zabawach tematycznych.
Różnicowanie głoski [r] – [l].
Głoski [r] – [l] w sylabach.
Przeczytaj sylaby.
ra – la, ro – lo, re – le, ru – lu, ry - ly
ara – ala, aro – alo, are –
ale, aru – alu, ary - aly
ora – ola, oro – olo, ore – ole, oru – olu, ory - oly
era – ela, ero – elo, ere –
ele, eru – elu, ery - ely
ura – ula, uro – ulo, ure – ule, uru – ulu, ury - uly
yra – yla, yro – ylo, yre – yle, yru – ylu, yry - yly
ar – al, or – ol, er – el, ur – ul, yr - yl
Ćwiczenia w wyrazach gdzie głoski [r], [l] występują oddzielnie( bluzka, krawat, lampa, groch).
Ćwiczenia na wyrazach, w których głoska [r], [l] występuje jednocześnie (landrynki, kalkulator, kalafior).
Głoski [r], [l] w zdaniach (Marek zrobił zdjęcie aparatem. Krysia kupiła czerwone korale).
Na stronie https://wordwall.net/pl-pl/community/%C4%87wiczenia-logopedyczne-g%C5%82oska-r oraz https://wordwall.net/pl-pl/community/g%C5%82oska-r-wyra%C5%BCenia
znajdują się ćwiczenia online przydatne przy wywoływaniu i utrwalaniu głoski r.
Karty do ćwiczeń głoski „ r” do pobrania ze strony https://www.klubrodzica.com/wp-content/uploads/2017/05/Klub-Rodzica-Pomoce-i-materia%C5%82y-dydaktyczne-Warzywa-i-owoce.pdf
Z kolei ze strony https://domologo.pl/logopedia/wymowa/gloska-r/gra-planszowa-z-gloska-r/ można pobrać poniższą grę
lub listę wyrazową
https://domologo.pl/logopedia/wymowa/gloska-r/krol-i-krolowa-lista-wyrazowa-z-gloskami-rl/
Tu są materiały odnośnie różnicowania głosek r/l https://drive.google.com/file/d/0B0hobbTy46yoN05RREUweHZlVXc/view?usp=sharing
Rotacyzm, czyli wadliwa realizacja głoski „r”.
Rotacyzm inaczej zwany reraniem to nieprawidłowa artykulacja głoski “r”. Głoska “r” pojawia się u dzieci między 5, a 7 rokiem życia. Poprawne wymawianie “r” następuje wówczas, gdy język drga, dotykając jednocześnie górnego wałka dziąsłowego.
Najczęstsze przyczyny rotacyzmu to:
- Niska sprawność języka (np. pionizacja języka)
- Nieprawidłowe wzorce z otoczenia
- Nieprawidłowa budowa narządów artykulacyjnych
- Zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe
- Zaburzony słuch fonematyczny
Warto zapoznać się z krótkim filmikiem: https://www.youtube.com/watch?v=aR75YM-nQgU
W załączeniu znajdują się karty z ćwiczeniami usprawniającymi język, które można wydrukować i ćwiczyć z dzieckiem.
W trakcie wywoływanie głoski [r] należy stosować ustaloną kolejność działań. Trzeba pamiętać, aby język był rozluźniony, a zwarcie słabe. Usta muszą być otwarte, gdyż wtedy zmuszamy język do wykonywania ruchów potrzebnych przy [t] [d].
Ćwiczenia przygotowawcze do [r] rozpoczynamy od wolnego, a później szybkiego wymawiania głosek [t] [d]:
wolno t t t t t szybko ttttt
wolno d d d d d szybko ddddd
wolno t d t d t d szybko tdtdtd
wolno t d n t d n t d n szybko tdntdntdn
Wymawiając ttttt i dddd przesuwamy palcem lub patyczkiem dość szybko pod językiem w prawo i w lewo, pobudzając go do drgań.
Następnym etapem jest stosowanie ćwiczeń w dmuchaniu polegających na wprowadzeniu języka w wibrację np.: motorek, zdmuchiwanie lekkich przedmiotów z języka (papierek przylepiamy do końca języka za górnymi zębami i polecamy dmuchać na języka tak, aby papierek odskoczył). Przy ćwiczeniach głoski [r] języczkowym unikamy początkowo wymawiania dźwięku [r], a nawet [tr], ponieważ gdy dziecko usłyszy [r] natychmiast włącza do pracy języczek.
Ćwicząc głoskę [r] nie wywołujemy jej od razu, tyko rozpoczynamy od grup spółgłoskowych zawierających głoskę [r]. Głoska [r] w grupach spółgłoskowych -tr, -dr.
Ćw. 1. Powtórz usłyszaną sylabę.
tra, tro, tre, tru, try, dra, dro, dre, dru, dry,
atra, atro, atre, atru, atry, adra, adro, adre, adru, adry
otra, otro, otre, otru, otry, odra, odro, odre, odru, odry,
etra, etro, eter, etru, etry, edra, edro, eder, edru, edry,
utra, utro, utre, utru, utry, udra, udro, udre, udru, udry
ytra, ytro, ytre, ytru, ytry, ydra, ydro, ydre, ydru, ydry,
Ćwiczenia grupy spółgłoskowej –tr, -dr w wyrazach:
- w nagłosie np. trampki, trawa, trapez, dres, drabina, druty itp.
- śródgłosie np. strażak, strumyk, wiadro, kadra itp.
- w wygłosie np. wiatr, teatr, kadr, cedr itp.
Kolejne etapy wywoływania głoski pojawią się w następnym tygodniu.
Pionizacja języka – wskazówki dla rodziców do pracy z dzieckiem w domu
Pionizacja języka jest umiejętnością unoszenia czubka języka do punktu za zębami i przyklejania go do podniebienia. Z pozoru jakże prosta rzecz, a może sprawiać dzieciom wiele problemów.
Umiejętność pionizacji języka jest szczególnie ważna przy artykulacji wielu dźwięków. Większość polskich głosek wymaga tego uniesienia. Dla przykładu: „l”, „r”, "t", "d", "n" to głoski, które powinniśmy wymawiać z czubkiem języka przy górnych zębach, a zatem również one wymagają pionizacji. Pionizacji języka wymagają również dźwięki "sz", "rz", "cz", "dż", "s", "z", "c", "dz" .
Najczęstsze powody złej pionizacji języka to:
- zbyt długie ssanie smoczka,
- częste, długotrwałe przeziębienia i oddychanie przez usta,
- słabe napięcie mięśniowe na twarzy (niska sprawność narządów artykulacyjnych),
- skrócone wędzidełko podjęzykowe.
Należy pamiętać o tym, że język to mięsień, dlatego – dobierając odpowiedni zestaw ćwiczeń i wykonując je odpowiednio często, można usprawnić pionowe ruchy języka i tym samym pionizować go.
Przed wykonywaniem ćwiczeń warto wyjaśnić dziecku, po co będziemy je wykonywać (budowanie świadomości). Zacznij od kilku powtórzeń w ciągu dnia, stopniowo zwiększając ich ilość. Nie ćwicz zbyt długo – lepiej zrobić 3 serie po 5 powtórzeń danego ćwiczenia w ciągu dnia, niż przez 15 minut ćwiczyć bez przerwy. Wykonuj ćwiczenia, które będą polegały na unoszeniu języka najpierw w kierunku górnych zębów, wałka dziąsłowego i wyżej, na podniebienie.
Oto kilka przykładowych ćwiczeń, które należy potraktować jako zabawę z dzieckiem.
- Udawajcie konika - kląskajcie. Najpierw powoli, potem coraz szybciej. Następnie konik się zatrzymuje język przyklejony do podniebienia język.
- „Zaczarowany język” – przytrzymaj przez kilka sekund czubek języka na podniebieniu przy szeroko otwartych ustach.
- Wyobraźcie sobie, że jesteście malarzami. Pędzlem jest czubek języka, a płótnem podniebienie. Malujcie na podniebieniu fale i kropki.
- Teraz język zamienia się w szczotkę. Sprzątajcie nim kropki. Najpierw po prawej stronie podniebienia, potem po lewej.
- Język jest dzięciołem, który stuka w drzewo – podnoś język do wałka dziąsłowego i naśladuj dzięcioła.
- Wyobraź sobie, że język jest autkiem, które parkuje w wyznaczonym miejscu – ułóż czubek języka tam, gdzie są dziąsła.
- Liczcie zęby. Ważne aby nie liczyć ruchem posuwistym. Język dotyka każdego zęba oddzielnie. Nie śpieszcie się.
- Spróbujcie nakarmić zęby. Na czubku języka połóżcie drażetki ryżowe i do dzieła.
- Posmaruj dziecku podniebienie czymś słodkim, na przykład nutellą, dżemem lub miodem. Niech dziecko spróbuje zlizać słodycz.
- Udawajcie krowę, pieska lub kotka, który oblizuje się po posiłku.
- Zróbcie konkurs na najdłuższy język. Sprawdźcie, które z Was dotknie językiem nosa.
- Niech Wasze języki będą teraz piłką, która odbija się od dna jamy ustnej, potem od podniebienia, od policzka i na zmianę. Niech odbija się w różnej kolejności.
- Miód możecie wykorzystać także do posmarowania talerzyka. Gęsty będzie ciężki do zlizania. Niech dziecko próbuje go jeść jak kotek.
- Pamiętaj o ćwiczeniu ruchów języka na boki – w kierunku policzków; takie ćwiczenia urozmaicą trening. Otwórzcie szeroko buzię i huśtajcie językiem - zupełnie jak dziecko na placu zabaw.
- Myjcie językiem zęby - dolne i górne, w środku buzi i na zewnątrz - od strony policzków.
- „Wchodzenie na szczyt” – tj. naprzemienne dotykanie czubkiem języka górnej wargi i górnych ząbków.
- „Schodzenie ze szczytu” – tj. naprzemienne dotykanie czubkiem języka górnych i dolnych siekaczy.
- „Masowanie zmęczonych stóp” – tj. masowanie czubkiem języka dziąseł za górnymi siekaczami, a następnie za dolnymi.
- Powtarzaj sylaby: LA, LE, LY, LO, LU.
W Internecie dostępnych jest wiele materiałów omawiających to zagadnienie np..
- pionizacja języka: https://www.youtube.com/watch?v=Z7fwBKye3iY
- domowy trening pionizacji języka: https://www.youtube.com/watch?v=X_TBRPj4y4k
- ćwiczenia na pionizację języka: https://www.youtube.com/watch?v=JvV1YVuCSk8
Ćwiczenia języka nie są czasochłonne, a regularna gimnastyka przyda się w pionizacji!
Prawidłowe oddychanie podstawą dobrego mówienia
W życiu codziennym rzadko zwracamy uwagę na sposób, w jaki oddychamy. Jest to bowiem naturalna czynność fizjologiczna, której zwykle nawet sobie nie uświadamiamy. Oddychanie jest jednak także ściśle związane z mówieniem. Tworzenie głosu i artykulacja głosek możliwe są dzięki strumieniowi wydychanego powietrza. Poprawny sposób oddychania ma zatem ogromny wpływ na prawidłowy rozwój mowy.
Ćwiczenia oddechowe są bardzo ważnym elementem terapii logopedycznej. Mają one na celu kształtowanie prawidłowego toru oddechowego (wdech przez nos, wydech przez usta), pogłębienie oddechu, wydłużenie fazy wydechowej, dostosowanie długości wydechu do czasu trwania wypowiedzi, zwiększenie pojemności płuc i lepsze dotlenienie organizmu, wzmacnianie siły głosu.
Rodzice powinni ćwiczyć ze swoimi pociechami 2-3 razy dziennie po ok. 2-3 minuty. W ten sposób utrwala się właściwy tor oddechowy i pogłębia wdech. Propozycje ćwiczeń:
- dmuchanie na wiatraczek, piórka, skrawki papieru, watkę,
- wydmuchiwanie powietrza przez rurkę do szklanki z wodą,
- zdmuchiwanie świecy ,
- puszczanie baniek mydlanych,
- poruszanie wydmuchiwanym powietrzem piłeczek, samochodzików po stole,
- nadmuchiwanie baloników,
- dmuchanie w gwizdek, instrumentu dęte,
- chuchanie w ręce lub na zamarzniętą szybę ( odtajanie),
- wąchanie kwiatków,
- chłodzenie gorącej zupy na talerzu,
- ,,zdmuchanie” mlecza, ( tak długo, aż spadnie ostatnie nasionko),
- dmuchanie na obiekty pływające po wodzie,
Przykładowe ćwiczenia oddechowe można znaleźć m.in. na poniższych stronach:
https://www.youtube.com/watch?v=zA85oayoC2Q
https://www.youtube.com/watch?v=zJ1RO-0-45k
https://www.youtube.com/watch?v=239TTWW9NfI
Systematyczne prowadzenie ćwiczeń oddechowych sprzyja poprawie zdrowotności dziecka, działa uspokajająco przy silnym zdenerwowaniu, po dużym wysiłku fizycznym i psychicznym, rozładowuje napięcie emocjonalne i psychiczne.
Różnicowanie głosek – ćwiczenia słuchu fonematycznego
Słuch fonematyczny to umiejętność rozróżniania najmniejszych elementów mowy – tzn. fonemów. Oznacza to, że dziecko potrafi wyodrębnić z potoku mowy zdania, w zdaniach – wyrazy, w wyrazach – sylaby, w sylabach – głoski, a także ustalić kolejność głosek w wyrazie. Jest on podstawowym elementem determinującym prawidłowy rozwój mowy oraz umiejętności czytania i pisania. Słuch fonematyczny kształtuje się w trakcie rozwoju mowy dziecka w sposób spontaniczny i niezamierzony.
Słuch fonemowy możemy ćwiczyć poprzez wspólne zabawy.
Rodzic może czytać dziecku tekst, w którym znajduje się np. wiele wyrazów z ,,s i sz'', wyraźnie je akcentując. Zadaniem dziecka jest klaśnięcie w dłonie, gdy usłyszy „s” oraz podskoczenie, gdy usłyszy „sz”.
Szumi wiatr, szumi wciąż : szszsz...
A tu głośno syczy wąż:
-Sss...
Wiatr piosenkę nową szumi: szszsz....
Lecz syk węża szum ten tłumi:
-Sss...
zdenerwował się więc wąż:
-czy mam szumu słuchać wciąż?
Przecież pięknie syczę sam (sama),
Teraz ja tu koncert dam! :
Sss...
Węża syk i wiatru szum
Naśladuje dzieci tłum:
-Szszsz...
-Sss....
W ten sam sposób można ćwiczyć głoski „c i cz” , „dz i dż”, „s i ś”, „c i ć”, dz i dź” itd.Kolejną zabawą może być nazywanie przedmiotów pokazanych na obrazkach
zawierających głoski ,,sz’’ i ,,s” (lub inne) na początku wyrazu, w środku lub na jego końcu.
Poniżej zamieszczam link, w którym pokazano jak ćwiczyć różnicowanie głosek k-g
https://www.youtube.com/watch?v=Q87f0P9JfKQ
Ten sposób można wykorzystać także przy różnicowaniu innych głosek.
A na koniec interaktywne ćwiczenia słuchowe do zabawy:
„Znajdź pary różniące się jedną głoską”
„Co ucho słyszy?”
https://wordwall.net/pl/resource/1227634/co-ucho-s%c5%82yszy
„Na jaką głoskę – zwierzęta wiejskie”
https://view.genial.ly/5e94acb69334740d78ba4412
„Na jaką głoskę – Wiosna”
https://view.genial.ly/5e7fc23daafed90da9ad9083
„Na jaką głoskę – Polska”
https://view.genial.ly/5ea14f1a6489ab0dc2149d47
„Na jaką głoskę – Ekologia”
https://view.genial.ly/5e9bf464f69c430d825d2d81
„Kogo słyszysz”
Zachęcam do wspólnych ćwiczeń i dobrej zabawy
Gry i zabawy logopedyczne
Wizyty u logopedy to tylko część terapii. Dziecko powinno ćwiczyć również (a może przede wszystkim) w domu, aby utrwalać korygowane głoski. Rodzice mogą posiłkować się między innymi różnymi grami logopedycznymi, które świetnie wspomogą dziecko w ćwiczeniu prawidłowej wymowy.
A oto niektóre z nich:
Słowa, które syczą i szumią
https://agata.skaruz.com/2013/11/gry-i-zabawy-logopedyczne-slowa-ktore-sycza-i-szumia/
Gąsienica logopedyczna
https://agata.skaruz.com/2013/10/gry-i-zabawy-logopedyczne-gasienica-logopedyczna/
Wąż Gacek
https://agata.skaruz.com/2013/11/gry-i-zabawy-logopedyczne-waz-gacek/
Dom czy las
https://agata.skaruz.com/2014/01/gry-i-zabawy-logopedyczne-dom-czy-las/
Pociągi
https://agata.skaruz.com/2014/05/gry-zabawy-logopedyczne-pociagi/
Barwne patyczki
https://agata.skaruz.com/2014/05/gry-zabawy-logopedyczne-kolorowe-patyczaki/
Trójkąty, kwadraty i prostokąty
https://agata.skaruz.com/2015/01/gry-i-zabawy-logopedyczne-gloska-r/
A oto propozycja zabawy dla dzieci, które już potrafią czytać.
Rozsypanka wyrazowa
https://agata.skaruz.com/2014/03/gry-zabawy-logopedyczne-rozsypanka-wyrazowa/
Na stronie https://agata.skaruz.com/gry-zabawy-logopedyczne/ możecie znaleźć jeszcze więcej zabaw.
Wady wymowy to często kwestia wyćwiczenia. Warto także ćwiczyć w domu przy pomocy gier logopedycznych, które w umiejętny sposób łączą w sobie zabawę i naukę.
Jolanta Burdak
ĆWICZENIA I ZABAWY SŁUCHOWE
Odbiór dźwięków z otoczenia jest bardzo ważny dla każdego człowieka, a tym bardziej dla dziecka. Uczy się ono odbierania, rozróżniania i nazywania dźwięków. Nieprawidłowości w rozwoju percepcji słuchowej stanowią jedną z wielu przyczyn niepowodzeń dzieci w początkowej nauce czytania i pisania.
Systematyczne prowadzenie ćwiczeń rozwijających percepcję słuchową ma ogromny wpływ na prawidłowy przebieg procesu uczenia umiejętności czytania i pisania. Codzienne i spontaniczne zabawy słuchowe uwrażliwiają dziecko na odbiór dźwięków.
Oto kilka propozycji zabaw słuchowych:
- rozpoznawanie i różnicowanie głosów zwierząt, dźwięków z otoczenia, dźwięków instrumentów (wszelkie gry dźwiękowe)
- rozpoznawanie i różnicowanie dźwięków wysokich, niskich
- nauka piosenek, wierszyków
- nauka rymowanek
- zabawy z rymami
- wyszukiwanie wyrazów rymujących się
- określanie jaka głoska występuje na początku wyrazu (należy zaczynać od samogłosek, które wypowiadamy dłużej)
- określanie jaka głoska występuje na końcu wyrazu (należy zaczynać od spółgłosek)
- odtwarzanie rytmu
- analiza wyrazowa zdania
- dzielenie zdań na wyrazy
- porównywanie długości zdań
- analiza i synteza sylabowa wyrazów
- łączenie wyrazów wypowiadanych sylabami
- dzielenie wyrazów na sylaby
- porównywanie długości wyrazów
- wyszukiwanie obrazków z podaną liczbą sylab
- kończenie wyrazów odpowiednią sylabą
- tworzenie ciągów wyrazów np. zaczynających się ostatnią sylabą
- rozwiazywanie rebusów obrazkowo-sylabowych
- analiza i synteza głoskowa
- rozpoznawanie wyrazów z podanych głosek
- układanie wyrazów z podanych głosek
- różnicowanie wyrazów różniących się jedną głoską np. góra – kura
- ćwiczenia pamięci słuchowej
- powtarzanie ciągów słów, cyfr
Przykładowe strony, na których można znaleźć ćwiczenia słuchowe:
https://www.youtube.com/watch?v=aHTvf6vs320&list=PLVexUQHYvhN9gNAGUiL_7luzi7OtU1bO2
Zachęcam do śpiewania piosenek i nauki wierszyków. Poniżej kilka propozycji:
- „Budujemy ciszę” https://www.youtube.com/watch?v=q6fqaaZG1ug
- Gdacze kura: Ko, ko, ko https://www.youtube.com/watch?v=QPqALIknKwY
- Krówka Mu https://www.youtube.com/watch?v=hMl74Mm6tgU
Wierszyk paluszkowy „Auto” https://www.youtube.com/watch?v=NDss-aEBTNY
Życzę miłej zabawy przy wykonywaniu ćwiczeń.
Jolanta Burdak
Gimnastyka buzi i języka
W procesie prawidłowej wymowy głosek ważną rolę odgrywają sprawne narządy artykulacyjne do których zaliczamy: żuchwę, język, wargi, podniebienie miękkie oraz twarde, zęby i dziąsła. Ćwiczyć powinno się ok. 15-20 min. Ważne jest systematyczne powtarzanie ćwiczeń przez dziecko np. rano lub popołudniu. Jeżeli dziecko będzie miało urozmaicone ćwiczenia, chętniej będzie je wykonywało.
Zachęcam do obejrzenia krótkiego filmiku:
https://www.youtube.com/watch?v=WIKpLlapr90
Mam nadziej, że ćwicząc dobrze się będziecie bawili… J
A oto jeszcze inne propozycje ćwiczeń dla dzieci:
1. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie warg:
– naśladowanie rybki (usta w tzw. rybi pyszczek)
– cmokanie
– układamy usta w dzióbek, przesuwamy raz w prawo, raz w lewo
– ułożenie ust na zmianę w dzióbek i uśmiech (można mówić u-i-u-i-u-i … )
– wymawianie na zmianę o-e-o-e-o-e
– parskanie
– robienie na zmianę uśmiechniętej i smutnej minki (kąciki ust w górę i w dół)
– przytrzymanie kredki/ołówka pod nosem przy pomocy górnej wargi
– kilkakrotne nadymanie policzków, przy zwartych wargach
– przy zamkniętych szczękach – zwieranie i rozwieranie warg
– przy zamkniętych szczękach – unoszenie na zmianę wargi górnej (tak, by odsłonić górne zęby) i dolnej (by odsłonić zęby dolne)
– przy zamkniętych szczękach – ułożenie warg w kształt samogłoski “u” i powolne ich rozwieranie i zwieranie
– utrzymywanie przy pomocy warg patyczka obciążonego plasteliną
– przy rozwartych szczękach – wciąganie w głąb jamy ustnej warg, tak by całkowicie przysłoniły zęby
– rysowanie kółek wargami wysuniętymi i ułożonymi w dzióbek
2. Ćwiczenia języka
– wysuwanie języka na zewnątrz i cofanie w głąb jamy ustnej; język nie powinien dotykać warg
– wysunięcie języka z jamy ustnej i wykonywanie ruchów wahadłowych od jednego kącika ust do drugiego; język nie powinien dotykać warg, należy także unikać współruchów szczęki dolnej
– język wysunięty z jamy ustnej, na przemian przyjmuje kształt łopaty (szeroki) i grotu (wąski); nie dotyka zębów, ani warg
– zaginanie wysuniętego języka w kształcie łopaty (język szeroki) możliwie najwyżej w kierunku nosa (język przylega do górnej wargi), a następnie ten sam układ na wardze dolnej
– unoszenie wąskiego języka możliwie najwyżej w kierunku nosa
– przy otwartych ustach – chowanie języka pod górną wargę (między wargę, a zęby), a następnie pod dolną (również między wargę, a zęby)
– zaginanie czubka języka do góry i do dołu; język nie dotyka warg
– oblizywanie zewnętrznej powierzchni zębów przy zamkniętych ustach
– oblizywanie wkoło warg (usta szeroko otwarte)
– przy szeroko otwartych ustach – dotykanie na zmianę górnych i dolnych zębów
– przy otwartych ustach – język dotyka na zmianę ostatnich zębów trzonowych górnych i dolnych, po obu stronach szczęki (należy unikać współruchów żuchwy)
– przy otwartych ustach – dotykanie czubkiem języka różnych punktów na podniebieniu (tzw. liczenie gwiazdek na niebie) oraz przesuwanie językiem po podniebieniu w przód i w tył (tzw. malowanie sufitu)
– zwijanie języka w rulonik
– uniesienie boków języka, tak aby ułożył się w kształt łyżeczki
– przy otwartych ustach – oparcie czubka języka o dolne siekacze i unoszenie jego środka (tzw. koci grzbiet)
– kląskanie
– uderzanie czubkiem języka o górny wałek dziąsłowy przy otwartych ustach
3. Ćwiczenia podniebienia miękkiego
– ziewanie
– przy szeroko otwartej jamie ustnej – wdech tylko przez jamę nosową, wydech przez usta
– wymawianie: uku – ugu – oko – ogo – ukku – uggu – okko – oggo
– udawanie chrapania na wdechu i wydechu
4. Ćwiczenia szczęki dolnej
– powolne opuszczanie i unoszenie żuchwy
– powolne opuszczanie i unoszenie żuchwy przy zamkniętych ustach
– powolne poruszanie żuchwą w przód i w tył oraz na boki przy zamkniętych ustach
Pozdrawiam Jolanta Burdak
W razie pytań proszę o kontakt mailowy: pedagog.spjp2@gmail.com
Kiedy wybrać się z dzieckiem do logopedy?
Na konsultacje z logopedą nigdy nie jest zbyt wcześnie, ani zbyt późno. Warto skontaktować się z logopedą zawsze, kiedy mają Państwo jakiekolwiek wątpliwości dotyczące prawidłowego rozwoju mowy dziecka.
To najczęstsza grupa pacjentów. Niepokój rodziców budzi dziecko, które w wieku 2-3 lat nie mówi lub mówi niewiele i "po swojemu". W okresie przedszkolnym najczęściej pojawiają się wady związane z nieprawidłową wymową tzw. trzech szeregów: syczącego (s, z, c, dz), szumiącego (sz, ż, cz, dż), ciszącego (ś, ź, ć, dź) oraz głoski R.
Okres swoistej mowy dziecięcej - od trzeciego do siódmego roku życia. Dziecko 3-letnie powinno już wymawiać wszystkie samogłoski ustne i nosowe, spółgłoski: p, b, m, f, w, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, h, t, d, n, l, ł, j. Potrafi również wypowiedzieć poprawnie w izolacji głoski: s, z, c, dz, jednak w mowie potocznej często zastępuje je jeszcze głoskami łatwiejszymi – ś, ź, ć, dź. Dziecko wzbogaca swój zasób słownictwa, buduje coraz więcej zdań złożonych. U czterolatków w dalszym ciągu mogą występować zniekształcenia głosek. Między 4 a 5 rokiem życia pojawiają się głoski r, sz, ż, cz, dż, natomiast okres między 5 a 6 rokiem życia to czas na utrwalanie tych głosek. Około 6 roku życia pojawia się głoska r, a jej kształtowanie powinno się zakończyć do 7 roku życia. Głoska r – do 3,5 roku może być zamieniana na głoskę j, jednak do 4 r. życia powinna być już wymawiana jako l. U niektórych dzieci głoska r pojawia się zanim jeszcze ukształtuje się prawidłowa wymowa szeregu szumiącego (sz, ż, cz, dż). Jest to sytuacja stosunkowa częsta. W większości sytuacji jednak głoska r pojawia się jako ostatnia.
Należy pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, niewielkie opóźnienia mowy nie są powodem do niepokoju, jednak w poszczególnych fazach rozwoju mowy nie powinny one przekraczać 6 miesięcy. Warto zwrócić uwagę na to, aby poprawnie wypowiadać słowa, unikać zdrobnień wyrazów i nie mówić w języku dziecka, gdyż już u półrocznego malucha w mózgu utrwala się wzorzec słowa. Jeśli trzymamy się tych zasad ułatwiamy dziecku rozumienie, naukę słów, jak również kształtujemy właściwy wzorzec mowy.
Zapraszam na konsultacje
Jolanta Burdak
Specjalistyczną diagnozę można również uzyskać w:
- Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej – ul. Gen. Dąbrowskiego
tel. (14) 612-36-91
P. Anna Włodarz i P. Zofia Kiełek-Łanocha
- Poradnia Logopedyczna – ul. Kazimierza Wielkiego 38,
tel.612-20-52